-
1 insan
1. subst Mensch m; (die) Leute pl2. pron man3. adj human;insan ayağı değmemiş von Menschen unberührt, … den noch kein Mensch betreten hat;insan düşmanı Menschenfeind m;insan evladı (ein) gute(r) Mensch;insan gibi menschlich, human;insan(lık) hali(dir) es ist nur menschlich;insan içine çıkmak unter Menschen kommen; mit anderen Kontakt aufnehmen;insan müsveddesi Person (eine) Null;insan seli Menschenstrom m
См. также в других словарях:
can — is., Far. cān 1) İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık 2) Yaşama, hayat Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. R. N. Güntekin 3) Güç, dirilik Her şeyde… … Çağatay Osmanlı Sözlük